Merhaba, Ben Seda
100leşme yolculuğunun yazarı, yürüyeni ve en çok da tanığı
Ben Kimim?
Mühendis | Profesyonel Çalışan/Yönetici | Anne | Dost | Öğrenci | Yazar | Yürüyen bir soru.Profesyonel hayatın içinde, global bir şirkette genel müdür olarak kararlar veren, "globale ast, lokale üst" modunda yaşayan, ekipler yöneten bir liderim. Aynı zamanda iç sesiyle boğuşan, kırılganlıkla gücü bir arada taşıyan bir kadınım. Planlama ve netlik takıntısı olan, ama hâlâ "öz-sevgi" konusunda çırak kalan biri. "Hallice yaş"ta ama hâlâ öğrenen, hâlâ değişenim. Kısaca ben: Hayatın direksiyonuna geçmeye karar veren biriyim.
Peki Derdim Ne?
"Ben değil, atalar kusurlu" diyerek sıyrılamayacağım bir hayatın tam ortasındayım. Bu yüzden 100leşmeye karar verdim. Yıllar sonra "Hadi ya, bunu niye daha önce bilmiyordum?" dememek için... Şimdi, "Ne yapabilirim?" sorusunun peşindeyim.
Sonuç?
Her yazıda biraz kırılganlık, biraz direnç; biraz umut, biraz da gerçek var. Çünkü hayat da böyle: net değil ama çok gerçek. Eğer sen de kendinle 100leşmeye cesaret ediyorsan, hoş geldin.
100leşmenin Doğuşu
Bugüne kadar okudum, çalıştım, çabaladım, uyum sağladım. Bazen birileri tarafından yönetildim, bazen de ben yönettim. "Hayatı iyi yaşamak" için gerekli denilen her şeyi sırasıyla yaptım. Ama bir gün... Tüm bu "başarı için yapılacaklar" listelerine rağmen aynaya baktığımda, gözlerimde bir boşluk gördüm. İçimden bir ses sordu:
"Bu hayat gerçekten benim mi?"
O gün durdum. Sadece bir günü, bir kararı ya da bir ilişkiyi değil; koca bir hayatı sorguladım. Kim için yaşıyordum? Ne için karar alıyordum? Ve en önemlisi: Ben kimdim?
Peki nedir bu 100leşme?
100leşme, sorularla başlayan bir içsel kalkışmadır. Dışarıdan sessiz ama içten bir devrim gibidir.
Bu blog değildir:
- ❌ Yol göstermeye çalışan bir rehber
- ❌ Günlük
- ❌ Şikâyet defteri
- ❌ Özlü söz arşivi
Bu blog:
- ✅ Kendisiyle karşılaşmaya cesaret edenlerin sesi
- ✅ Kaybolduklarında yeniden yön bulanların haritası
- ✅ "Yalnız olmadığını bilmenin" verdiği derin huzur
- ✅ Kendi yüzleşmemi yazma alanım
Benim niyetim, akıl vermek değil. Çünkü çok iyi biliyorum ki: "Tüm akılları pazara çıkarmışlar, herkes yine gidip kendi aklını almış." Bu yüzden bu yolculukta tek iddiam, kendi yüzleşmemi yazmak. Ve belki de, seni de bu eşlik hâline davet etmek.